چت روم

در انبار کالایی کارگر بی سوادی کار می کرد او موظف بود کالاهای داخل هر گونی را شمارش کرده و در صورت صحیح بودن تعداد روی گونی بنویسدall correct. چون این کارگر بی سواد طرز نوشتن این کلمه رل بلد نبود بنابراین با استفاده از صدای اول کلمه ها علامتی روی گونی ها می گذاشت به این صورت که به جایallازoو به جای correct ازk استفاده می کرد و روی گونی ها می نوشتokبه تدریج همه گیر شده و امروزه مردم سراسر دنیا این اصطلاح را به خوبی می شناسند و به کار می برند!

پانیذ

دریای مرده یا بحرالمیت تنها دریاچه در روی زمین است که هیچ گیاه یاجانوری در آن زندگی نمی کند و به همین دلیل آن را چنین نامیده اند.

دریای مرده در واقع دریاچه ای نمکی بین اردن و فلسطین اشغالی است.طول این دریاچه 80 کیلومتر و پهنای آن بین 5 تا 18 کیلومتر است.

پانیذ

استادی در شروع کلاس درس لیوانی پر از آب را به دست گرفت. آن را بالا گرفت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید: به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟ شاگردان جواب دادند:

50گرم.......!

100گرم.......!

150گرم.......!

استاد گفت:من هم بدون وزن کردن نمی دانم دقیقا وزنش چه قدر است. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم چه اتفاقی می افتد؟ یکی از شاگردان گفت: دستتان کم کم درد می گیرد. استاد گفت: حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟ شاگرد دیگری گفت: دستتان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار می گیرند و فلج می شوند و مطمئنا" کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه ی شاگردان خندیدند. استاد گفت خیلی خوب است. ولی آیا در این مدت وزن لیوان تغییر کرده است؟

شاگردان جواب دادند: نه. استاد گفت: پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می شود؟ در عوض من چه باید کنم؟ شاگردان گیج شدند. یکی از آن ها گفت: لیوان را زمین بگذارید.

استاد گفت:دقیقا" مشکلات زندگی هم مثل همین است. اگر آن ها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید. اشکالی ندارد. اگر مدت طولانی تری به درد خواهند آمد. اگر بیشتر از آن نگه شان دارید فلجتان میکنند و دیگر قادر به انجام کاری نخواهید بود. فکر کردن به مشکلات زندگی مهم است اما مهم تر آن است که در پایان هر روز و پیش از خواب آن ها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرد هر روز صبح سرحال و قوی بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هر مسئله و چالشی که برایتان پیش می آید بر آیید!

دوست من لیوان آب را همین امروز زمین بگذار

اومدم یه چیز بگم و به خودم یاداوری کنم منم جزو سه تا دختر این بلاگم!

داشتم به آهنگ یاس گوش میکردم ودلم میخواد بگم: از چی بگم؟؟

دلم میخواد بگم برادر دمت گرم همین قدر بگم که تو وامثال تو این جهنم دره رو دوباره ایران کنه! جهنم دره ای که همین قدر لیاقتشه که جومونگ براش سمبل رشادت بشه! اومدم اینجا بگم یاس و امثال اون از گفتن حقیقت ها ترس ندارن خواستم بگم منم ندارم و پشتتم برادر !

اومدم بگم هرکسی مثل من دوست داره ایرانشو یک بار دیگه آباد ببینه برای یاس یه کامنت بذاره حتی اگه خالی باشه درست عین یه کاغذ سفید که با خودکار سفید نوشته شده!

خواستم بگم خسته نباشی برادر حقا که هنرمند وطن هستی و پسر ایران

اگه خواستین متن آهنگو از ادامه مطلب بردارین!

پانیذ

آن طور که معلوم است آکوردئون تا سال ۱۹۱۰ فقط در کشورهای اروپائی شهرت داشت و سپس با آمریکائی ها معروف گردید. این آلت موسیقی از آن تاریخ تا کنون به طرق زیادی تکامل یافته است و در سال ۱۹۳۷ برای اولین بار در یک ارکستر سمفونیک مورد استفاده قرار گرفت.

آکوردئون یک آلت موسیقی است که بر اصل دمه آهنگری و دمیدن هوا، ساخته شده است. صدا در اثر عبور با فشار هوا از زباله های فلزی که روی دستگاه تعبیه شده اند به وجود می آید. رد پای پیشرفت و تکامل این وسیله موسیقی، شاید به سال های خیلی دوری باز می گردد.

زباله های فلزی که قسمتی از این آلت موسیقی را تشکیل می دهند. برای اولین مرتبه به وسیله چینی های قدیم برای یک دستگاه موسیقی که به چنگ معروف است، به کار برده شدند. بعداً در قرن شانزدهم فکر تعبیه قفسه های چوبی به آلتی که بر اساس دم آهنگری ساخته می شد به وجود آمده و به این ترتیب آکوردئون اولیه پیدایش یافت.

بدیهی است که در اثر باز و بسته شدن دمه که موجب جریان هوا می شود، زباله های فلزی به ارتعاش در می ایند. به کلیدها یا دکمه های زبانه ها فشار آورده می شود و در نیتجه لرزش و نوسان، زبانه ها انواع آهنگ ها را در آکوردئون، به وجود می آوردند.

صفحه دکمه این آلت موسیقی، شبیه همان چیزی است که در پیانو هم به کار رفته است و اختراعی است که به قرن بیستم مربوط می شود. اولین آلت موسیقی که می توان آن را جد آکوردئون فعلی دانست به وسیله شخصی اتریشی بنام دامیان در سال ۱۸۲۹ درست شد و به ثبت رسید.

آن طور که معلوم است آکوردئون تا سال ۱۹۱۰ فقط در کشورهای اروپائی شهرت داشت و سپس با آمریکائی ها معروف گردید. این آلت موسیقی از آن تاریخ تا کنون به طرق زیادی تکامل یافته است و در سال ۱۹۳۷ برای اولین بار در یک ارکستر سمفونیک مورد استفاده قرار گرفت.

پیانو آکوردئون دارای ۱۲۰ کلید باس در یک طرف بوده و ۴۱ دکمه سه تایی روی صفحه ای – از نوع پیانو – قرار دارد. برخلاف، دیگر وسایل موسیقی که بر اثر کوشش یک یا چند نفره به وجود آمده اند، طبل از ابتدای زندگی بشر اولیه وجود داشته است. انواع مختلف طبل به وسیله انسان های اولیه مورد استفاده قرار گرفته اند که رد پای تاریخچه بعضی از انواع آنها حتی به زمان پیدایش کره زمین می رسد.

احتمالاً اولین بار از طبل به عنوان وسیله ای که اهالی یک قبیله به هم خبر بدهند یا همدیگر را صدا بزنند استفاده شده است؛ یا این که طبل زدن نوعی دادن علامت جنگ بوده است. تا این که در همان زمان ها این وسیله کم کم به صورت یک وسیله موسیقی درآمد. چون انسان های وحشی در مبارزه با ارواح شیطانی آنرا به کار می بردند و طبل زدن برای آنها یک مفهوم مذهبی داشت. بنابراین در مراسم آنها شامل رقص و پایکوبی هم بوده و طبل یک وسیله پر اهمیت به شمار می رفته است. انسان های اولیه طبل هائی را که با اَشکال مختلف ساخته شده بود به کار می بردند. مثلاً طبلی را که از یک تنه تو خالی درخت درست شده بود و پوست حیوانات را روی آن کشیده بودند، به کار می بردند. یا طبل های خیزران که از قسمت های خالی نی درست می شد و با چوب آن را می زدند. حتی بعضی ها هم بدن خود را محکم به زمین می کوفته اند، تا صدائی شبیه صدای طبل برخیزد!

استفاده از طبل در میان مردم مصر باستان خیلی مرسوم بوده است.

طبل مصری عبارت از طبل کوچکی بود که با دست حمل می شد، عبری ها هم طبلی را به کار می برده اند که قسمی از طنبور بود که گاهی با دست، زده می شد و گاهی با چوب. چینی ها و ژاپنی ها هم از زمانه قدیم، صاحب این آلت موسیقی بوده اند.

سرخپوستان آمریکائی از طبل نه تنها برای فرستادن پیام یا در رقص و پایکوبی استفاده می کردند بلکه آن را برای پیش بینی هوا به کار می بردند؛ زیرا عقیده داشتند هر وقت بخواهد باران ببارد آن پوستی که روی طبل کشیده شده است سفت خواهد شد. بنابراین این علامتی بود برای بارانی بودن هوا!